Αγγλικά στο νηπιαγωγείο – γράφει η Μαρία Μπακάρα – Εκπαιδευτικός.
Σήμερα έχει τεθεί ως ζήτημα η εισαγωγή του μαθήματος των Αγγλικών στο νηπιαγωγείο. Θα πρέπει τα παιδιά που φοιτούν στο νηπιαγωγείο να μαθαίνουν μία ξένη γλώσσα και με ποιόν τρόπο;
Σύμφωνα με ερευνητικά δεδομένα, η γλωσσική ανάπτυξη του παιδιού, καθορίζεται από το περιβάλλον, τα ερεθίσματα, αλλά και το χρόνο πρόσκτησής τους. Οι διαφορετικές όψεις της γλώσσας καθώς και το χρονικό πλαίσιο στη ζωή ενός παιδιού εντός του οποίου ολοκληρώνεται η εκμάθηση ενός ή περισσότερων ξένων γλωσσών, συνδέεται κατά κόρον με την κρίσιμη ή αλλιώς «ευαίσθητη περίοδο». Για κάποιους άλλους υποστηρικτές μπορεί να επεκταθεί μέχρι τα 12-13 έτη.
Στην κρίσιμη περίοδο…
Τότε, το παιδί κατακτά την έμφυτη ικανότητά του για ομιλία και γραφή. Επίσης, φαίνεται σύμφωνα με μελέτες πως το παιδί όσο νωρίτερα έρθει σε επαφή με την ξένη γλώσσα τόσο καλύτερα θα την απομνημονεύσει. Μάλιστα, η διδασκαλία μίας ξένης γλώσσας σε μικρά παιδιά βρίσκεται στο επίκεντρο του επιστημονικού ενδιαφέροντος. Όπως φαίνεται μάλιστα ανά την Ευρώπη όλο και περισσότερα σχολεία, κάνουν αλλαγές στα προγράμματα σπουδών τους. Επιλέγουν τις «bilingual» κατασκευές ή δραστηριότητες. Δηλαδή κατασκευές σε δύο γλώσσες την «native» και την καινούργια , την «ξενόφερτη» ως άκουσμα γλώσσα. Ενθαρρύνουν δηλαδή την εκμάθηση μίας ξένης γλώσσας από μικρή ηλικία, όπως τα αγγλικά και στοχεύουν στην πολυγλωσσία των μαθητών «multilingual thinking and speaking».
Επομένως, στην πράξη φαίνεται πως…
Η ανάπλαση του εγκεφάλου ήδη από μικρή ηλικία και η «έκθεσή» σε ξενόγλωσσα ερεθίσματα μόνο κερδοφόρα μπορεί να αποβεί.
Φυσικά αυτό μπορεί να συνδυαστεί με εκπαιδευτικά προγράμματα που προάγουν την ευγενή άμιλλα και τη συνεργασία. Έτσι, η παρότρυνση για γραφή, ομιλία και επικοινωνία γίνεται όλο πιο εύκολη. Το παιδί φτάνει σε μία ηλικία που η ξενογλωσση ομιλία του «βγαίνει αβίαστα».
Επικοινωνία με τον συντάκτη
