Εκπαιδευτικό Δράμα – γράφει η Θεοδώρα Καββαδία – Ανθρωπιστική Εκπαιδευτικός & Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας.
Το «Εκπαιδευτικό Δράμα» (Drama in Education), ένα πολύτιμο και αστείρευτο εργαλείο στα χέρια του εκπαιδευτικού.
«Το καθετί συνεπάγεται από πίσω του κάτι άλλο. Με την έννοια αυτή , μπορούμε να ανακαλύψουμε πίσω από την επιφάνεια κάθε στιγμής τη βαθύτερη σημασία της. Κάθε γεγονός , μπορεί να γίνει σύμβολο για κάτι που το ξεπερνά..»
Dorothy Heathcote
Το «Εκπαιδευτικό Δράμα» ή Drama in Education, είναι ένα εκπαιδευτικό εργαλείο. Με βάση και αφετηρία του την Αγγλία και το εκπαιδευτικό σύστημά της, το οποίο όμως έχει διαδωθεί σε αρκετές χώρες ανά τον κόσμο. Διεκδικεί τη θέση του επίσημα στο εκπαιδευτικό πανόραμα. Διδάσκεται στη τριτοβάθμια εκπαίδευση και συνεχίζει να διαχέεται μέσα από ερευνητικές διαδικασίες, συνέδρια και ημερίδες ακόμα και στη χώρα μας.
Οι δημιουργοί
Εμβλυματικοί πρωτοπόροι και δημιουργοί του είδους είναι η Dorothy Heathcote, ήδη από την δεκαετία του 60’, ο Gavin Bolton και ο Edward Bond. Μέσα από το έργο τους συνέθεσαν το εκπαιδευτικό δράμα, «παντρεύοντας» την μαθησιακή πράξη, με δραματικές τεχνικές. Το αποτέλεσμα της εφαρμογής του μέσα στη σχολική τάξη, ή την οποιαδήποτε άλλη εκπαιδετική ομάδα, ανεξαρτήτως ηλικίας, είναι ουσιαστικά και βιωματικά «μαγευτικό». Οι συμμετέχοντας καλούνται να αναπαραστήσουν ομαδικά και να βιώσουν προσωπικά, ένα φανταστικό ή ιστορικό γεγονός (ανάλογα την πηγή της έμπνευσης) το οποίο έλαβε χώρα, αλλά και ταυτόχρονα λαμβάνει χώρα, στο παρόν ως μοναδικό και ανεπανάληπτο. Ακολουθώντας μια δομημένη σε επεισόδια πλοκή, οι εκπαιδευόμενοι θα έρθουν σε επαφή με διλήμματα, εντάσεις, ζητήματα προς επίλυση, στα οποία θα κληθούν να πάρουν θέση και να δώσουν «λύση».
Κατά τη διαδικασία αυτή, οι εκπαιδευόμενοι έχουν την ευκαιρία να καταθέσουν την δική τους προσωπική άποψη και ματιά, πάνω στα δρώμενα.
Χωρίς να υποδυθούν έναν ρόλο, αλλά να είναι ο ρόλος!
Γίνεται χρήση συμβόλων όπως προσωπικών αντικειμένων, γραμμάτων, συμβολικών χώρων και χρόνων. Αυτό συμβάλει στην ενδυνάμωση του κινήτρου για προσωπική εμπλοκή, αναστοχασμό, αλλά και αναζήτηση πληροφοριών μέσα από λοιπά δίκτυα,. Γίνεται είτε ηλεκτρονικά, είτε από εμπειρίες άλλων ατόμων. Με αυτή τη μέθοδο λοιπόν η μαθησιακή διαδικασία ανάγεται σε μία φανταστική συνθήκη. Μέσα από την οποία όμως, ο καθένας βρίσκει τη θέση του και τον ρόλο του στην ομάδα και δρα προς όφελός της. Ενισχύετα έτσι το «αίσθημα του ανήκειν». Ο εκπαιδευτικός από την μεριά του, εναλλάσσει τον ρόλο του. Είναι υπεύθυνος για την εξέλιξη της πλοκής, δίνοντας στην ομάδα, νέα κάθε φορά στοιχεία προς επεξεργασία. Ο ίδιος, διαρκώς διαπραγματεύεται τον ρόλο του απέναντι στην ομάδα του. Ανάγεται σε μια φιγούρα έμπνευσης, συναισθηματικής υποστήριξης, πηγή μάθησης όχι μέσα από την αυθεντία αλλά μέσα από την υγιή και χρήσιμη αμφισβήτηση.
Επικοινωνία με τον συντάκτη
