Ευτυχισμένο παιδί – γράφει η Φιορέλλα – Νηπιαγωγός
Ένα παιδί είναι ευτυχισμένο, όταν έχει ελευθερίες αλλά και όρια, οικογένεια αλλά και ανεξαρτησία.
Τα παιδιά από την βρεφική τους ηλικία δέχονται όλα τα ερεθίσματα που τους δίνονται και τα κρατούν μέσα τους. Με βάση τα ερεθίσματα τους, πράττουν στην ενήλικη ζωή τους.
Τα παιδιά δεν είναι ευτυχισμένα, όταν τους κάνουμε όλα τα “χατίρια”, χρειάζονται όρια και υποχρεώσεις.
Με αυτό τον τρόπο μαθαίνουν να είναι ανεξάρτητα, θέτουν στόχους και δεν τους εγκαταλείπουν. Μαθαίνουν να προσπαθούν, μαθαίνουν να δέχονται την επιτυχία και την αποτυχία. Ένα παιδί είναι ευτυχισμένο, όταν του δίνεται πρώτα από όλα αγάπη, κατανόηση και σεβασμός. Οφείλουμε να σεβόμαστε τις απόψεις τους και τα συναισθήματα τους και να τα καθοδηγούμε δίνοντας τους την δυνατότητα να αναπτύξουν μόνα τους τη κριτική σκέψη. Όλοι έχουμε υπάρξει παιδιά, όλοι έχουμε κάνει μια αναδρομή στο παρελθόν μας και αυτό που καταλαβαίνουμε κάθε φορά είναι την ανεμελιά που νιώθαμε, τις υποχρεώσεις που είχαμε και δεν θέλαμε, τα απλά αν όχι αστεία προβλήματα που είχαμε και μας φαίνονταν βουνό, και πάντα στο προσκήνιο οι γονείς μας.
Οι γονείς πρέπει να είναι δίπλα στα παιδιά τους με τρόπο υποστηρικτικό και όχι επικριτικό.
Μια καλή αρχή για τα παιδιά είναι η συζήτηση. Κάνουμε ερωτήσεις στα παιδιά για την ημέρα τους, για τα ενδιαφέροντα τους, τα “θέλω” τους, τα όνειρα τους, τους φίλους τους και τα ακούμε προσεχτικά. Σε περίπτωση που διαφωνούμε με το παιδί, δεν του επιβάλουμε την γνώμη μας, διότι το παιδί θα αντιδράσει και δεν θα ακούσει. Εάν διαφωνούμε, οφείλουμε να εξηγήσουμε ακριβώς με απλά λόγια την διαφωνία μας, δίνοντας στο παιδί χώρο να αντιληφθεί την διαφωνία μας. Δεν λέμε στο παιδί “κάνεις λάθος” αλλά ” μπορείς να το ξανασκεφτείς αυτό που μου λες, μπορεί να έχεις δίκιο…”. Ένα απλό παράδειγμα που μας δίνει την δυνατότητα να επικοινωνήσουμε με το παιδί.
Επικοινωνία με τον συντάκτη
