Πως μπορεί η εκπαίδευση να στηρίξει του μαθητές µε μεταναστευτικό υπόβαθρο; – γράφει η Μαρία Μπακάρα – Εκπαιδευτικός.
Σύμφωνα με στατιστικές μελέτες, κάθε χρόνο όλο και περισσότεροι θα είναι οι μαθητές με μεταναστευτικό υπόβαθρο…
Στα αλήθεια πώς θα σας φαινόταν να βρισκόσασταν εσείς σε μία ξένη χώρα, χωρίς να γνωρίζατε κανέναν γύρω σας; Πώς θα σας φαινόταν, να σας μιλούσαν στα ελληνικά και να μην έκαναν καμιά προσπάθεια οι γύρω σας, για να μιλήσουν στη γλωσσα σας; Ούτε κάν, να άνοιγαν ένα λεξικό….
Φυσικά, έθεσα το υπόβαθρο σε μία γενική βάση. Τί γίνεται όμως εάν βρεθείς κοντά με ένα μαθητή με μεταναστευτικό υπόβαθρο, στην αίθουσα όπου διδάσκεις; Σίγουρα δεν πρέπει να παραμείνεις θεατής και αρνητής, γιατι μόνο πίσω μπορείς να μείνεις και ως επιστήμονας και ως άνθρωπος. Η διαπολιτισμική εκπαιδευση, έχει να προσφέρει πολλά στο παιδί και ο εκπαιδευτικός σε όποια βαθμίδα και εάν βρίσκεται θα πρέπει να μεταδώσει τη γνώση σε όλους ανεξαιρέτως.
AΣ ΔΟΥΜΕ, ΤΙ ΤΡΟΠΟΥΣ ΥΪΟΘΕΤΟΥΝ ΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ…
Οι συνηθέστεροι τρόποι που υϊοθετούν οι εκπαιδευτικοί προκειμένου να αντιμετωπίσουν τις διάφορες δυσκολίες που συναντούν είναι:
- επιμορφωτικά σεμινάρια και συνέδρια,
- βασισμένοι στην πείρα τους,
- αναζήτηση παιδαγωγικών μεθόδων
- παραγωγή νέας γνώσης από το διαδίκτυο και από βιβλία.
Η σημαντικότητα της επιμόρφωσης των διδασκόντων, παίζει καταλυτικό ρόλο, καθώς με αυτόν τον τρόπο θα λύσουν πολλά από τα προβλήματα και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν. Θα έρθουν σε επαφή με τη χρήση εναλλακτικών τρόπων διδασκαλίας, τις οποίες θα εφαρμόσουν στην τάξη, ώστε όλοι οι μαθητές να δουλεύουν μέσα σ’ ένα φιλικό και συνεργατικό περιβάλλον
Άλλοι πάλι θεωρούν πως η ανταλλαγή απόψεων και οι συζητήσεις με άλλους συναδέλφους εκπαιδευτικούς, τους βοηθά σε πολύ μεγάλο βαθμό και έτσι μπορούν να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις της διαπολιτισμικής εκπαίδευσης. Θεωρούν πως η αλληλεπίδραση μαζί τους θα τους βοηθήσουν να ξεπεράσουν τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν.
ΑΣ ΔΟΥΜΕ, ΤΙ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ Η ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙ…
Θα μπορούσε η χώρα μας να εντάξει προγράμματα «εμβάπτισης» με μία φάση προετοιμασίας για τους μαθητές που μετανάστευσαν πρόσφατα. Φυσικά δεν είναι δυνατόν να αποδειχθεί η έκταση στην οποία, διαφορετικά γλωσσικά προγράμματα συνεισφέρουν στην επιτυχία των μαθητών. Οι έρευνες όμως έδειξαν ότι σε κάποιες χώρες με σχετικά μικρή διαφορά επιτυχίας ανάμεσα σε γηγενείς και σε μετανάστες, οι μαθητές της δεύτερης γενιάς συμμετείχαν σε προγράμματα γλωσσικής προετοιμασίας και υποστήριξης. Συνολικά φαίνεται ότι οι μετανάστες μαθητές, επιτυγχάνουν καλύτερες επιδόσεις σε εκπαιδευτικά συστήματα στα οποία ο συνολικός μαθητικός πληθυσμός σημειώνει υψηλές επιδόσεις. Έτσι, η ετερογένεια του μαθητικού πληθυσμού δεν αξιολογείται ως πρόβλημα, αλλά ως πρόκληση.
Τέλος, θα συμφωνήσω με την άποψη του J.Bolten: η διαπολιτισμική επικοινωνία, αναδύεται μέσω του πολιτισμού, της κοινωνίας και του ανθρώπου. Επομένως, η ανάδυση της διαπολιτισμικής προσέγγισης έγκειται στην προσπάθεια που θα πρέπει να κάνουμε εμείς ως εκπαιδευτικοί πρώτα. Δευτερευόντως το εκπαιδευτικό σύστημα.
Επικοινωνία με τον συντάκτη