Το Βιωματικό Παιχνίδι στην εκπαίδευση – γράφει η Μαρία Μπακάρα – Φιλόλογος, Δασκάλα, Ειδική Παιδαγωγός.
Το βιωματικό παιχνίδι στην εκπαίδευση, ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες αποτελεί πολύ καλή προσπάθεια μάθησης για τους μικρούς μας μαθητές. Τόσο το πρακτικό όσο και το θεωρητικό μέρος της γνώσης φαίνεται να γίνεται πράξη σε μεγάλο βαθμό.
Θα μπορούσε ο εκπαιδευτικός για παράδειγμα να συνδυάσει το μάθημα της γλώσσας/της ιστορίας/των μαθηματικών, με τη μάθηση της γνώσης μέσω ενός σταυρόλεξου, ή μέσω του θεατρικού παιχνιδιού.
Τότε είναι που ο μαθητής γίνεται μέρος της δράσης και κατανοεί σε πράξη τα όσα έμαθε στη τάξη. Παράδειγμα αποτελεί το μάθημα με το διάστημα, η αναπαράσταση μιας πλανητικής διαδρομής μέσω του παιχνιδιού μπορεί να βοηθήσει το παιδί να μάθει τα ονόματα των πλανητών καθώς και τη θέση τους στο διάστημα.
Επίσης, το βιωματικό παιχνίδι προάγει τη σκέψη, φαίνεται ότι όσα παιδιά συμμετέχουν σε τέτοιου είδους δραστηριότητες όχι μόνο ακονίζουν το μυαλό τους, αλλά δεν χρειάζεται και να μελετούνε στο σπίτι, καθώς θυμούνται όλες σχεδόν τις έννοιες που έμαθαν στο σχολείο.
Παράδειγμα!
Κάνουμε έναν κύκλο με όλα τα φωνήεντα και άλλον ένα με όλα τα σύμφωνα. Ποια σύμφωνα ταιριάζουν με τα φωνήεντα για να κάνουν μια συλλαβή; Οι μαθητές πηδούν από τον κύκλο τους μέχρι τον απέναντι κύκλο να σχηματίσουν μια συλλαβή.
Τέλος, το παιχνίδι στην αυλή θα μπορούσε να είναι βιωματική δράση καθώς βοηθάει τους μαθητές να διευρύνουν τη σκέψη και τη φαντασία τους. Όσες περισσότερες ώρες παίζουν τόσο περισσότερο καταφέρνουν να εκγυμνάσουν τη φαντασία τους. Ας πούμε η δραστηριότητα στην αυλή με χρώματα και ακουαρέλα. Να ζωγραφίσουν δηλαδή ένα τοπίο που βλέπουν σε συνδυασμό με μία θεματική που τους έχει ανατεθεί στην έκθεση. Αυτό, μπορεί να τα βοηθήσει να έχουν ευφράδεια λόγου και να αναπτύξουν ένα παραμύθι ή μία ιστορία φαντασίας.
