“Mansplaining”: Ορισμός και χρήση του όρου – η Ευτυχία Γανωτή– Κοινωνιολόγος.
Ο όρος αυτός είναι σχετικά νέος και για αρκετούς άγνωστος ως προς το νόημά του και την χρήση του. Διαβάζοντας τον όρο, ίσως τα συνθετικά του να μην είναι τόσο ξεκάθαρα.
Σε κάθε περίπτωση, η σημασία του είναι αρνητική και υποτιμητική.
Προέρχεται από την συνένωση των λέξεων “man” (άνδρας) και “explaining” (εξήγηση) και με μια σύντομη επεξήγηση μπορεί να οριστεί ως «το να εξηγεί κάποιος κάτι, συνήθως άνδρας απευθυνόμενος σε γυναίκα, με περιφρονητικό ή πατροναρίστικο τρόπο». Μια τέτοια συμπεριφορά, είναι συνυφασμένη με την ημιμάθεια και την εντύπωση που διατηρεί το άτομο που εξηγεί πως εκείνος που δέχεται την εξήγηση γνωρίζει λιγότερα, έχει μειωμένη αντίληψη ή είναι λιγότερο ικανός σε σχέση με τον πρώτο.
Συνήθως η πρακτική ασκείται από άνδρες. Εμφανώς αποτυπώνει σεξιστική διάθεση και μπορεί να εφαρμοστεί σε κάθε περιβάλλον, εργασιακό και πολιτικό, σε μια απλή συζήτηση ή ακόμη και μέσω σχολιασμών στα διαδικτυακά μέσα όπου ορισμένοι θεωρούν πως είναι ειδήμονες παραθέτοντας τα σχόλιά τους με τρόπο επιδεικτικό, άσχετα από το θέμα συζήτησης.
Το mansplaining παρότι είναι νέος ως όρος δεν είναι μια νέα συμπεριφορά.
Αν κοιτάξουμε πίσω στο χρόνο, εκφράζει εσωτερικευμένες κοινωνικές αντιλήψεις που θέλουν αλάνθαστο το ανδρικό φύλο. Αυτή η «υπεροχή» εκφράζεται ως φυσική εκδήλωση συμπεριφορών. Έτσι, με βάση αυτή την πρακτική, ο άνδρας είναι αρμόδιος να εξηγήσει ακόμη και στην ίδια τη συνομιλήτρια τι εννοεί η ίδια ή να επεξηγήσει κάποια άποψη ή κάποιο βίωμα.
Ο όρος ολοένα αυξάνει το βεληνεκές. Τελευταία χρησιμοποιείται ώστε να ορίσει αλληλεπιδράσεις μεταξύ ανδρών και γυναικών που δεν είναι ευχάριστες.
Στον αντίποδα!
Μπορεί ο όρος αυτός να χρησιμοποιηθεί καταχρηστικά αν υποθέσουμε ότι γυναίκες παραγκωνίζουν τους άνδρες. Για θέματα που ίσως οι ίδιοι δεν έχουν γνώση ή εμπειρία, όπως για παράδειγμα η εγκυμοσύνη ή η μητρότητα.
Η πραγματικότητα αυτή που τείνει να εξαλείψει την ανδρική γνώση επί παντός επιστητού υπογραμμίζει την ανάγκη σεβασμού μεταξύ των ανθρώπων, το αναφαίρετο δικαίωμα στη γνώση και την διατήρηση των απόψεων των συνομιλητών, την εκτίμηση στην προσωπική εμπειρία και την ισότητα των φύλων, ανεξάρτητα από το θέμα συζήτησης.
Επικοινωνία με τον συντάκτη
