Χ όπως λέμε Χειριστικότητα.
Μεγαλώνοντας μαθαίνουμε πως ο κόσμος δεν μας έχει ως επίκεντρο. Και αυτό δεν είναι τόσο ευχάριστο. Για αυτό, από παιδιά κιόλας, ξεκινάμε (κυρίως αντιγράφοντας τους δικούς μας) να αναπτύσσουμε κάποιες στρατηγικές που θα μας εξυπηρετήσουν στο να καταφέρνουμε αυτό που θέλουμε.
Πρόκειται για ένα σύνολο συμπεριφορών που στοχεύει στην ικανοποίηση των επιθυμιών μας και την αποφυγή την δυσκολιών μας και γίνεται κάπως αυτόματα μετά από ένα σημείο.
Παραδείγματα: απειλώ για πράγματα που δεν έχω πραγματικά σκοπό να κάνω για να προλάβω τους άλλους, τονίζω τις αδυναμίες μου για να με υποστηρίξουν, κλαψουρίζω για να γλιτώσω αυτό που με ζορίζει, κάνω πως δεν με ενδιαφέρει και μένω στην σιωπή για να αναγκάσω να με προσέξουν και να κάνουν για μένα κάτι οι άλλοι, κ.α. Χειρίζομαι την κατάσταση για να χωρέσει αυτό που χρειάζομαι.
ΟΜΩΣ… δεν μου επιτρέπω έτσι να δω άλλες οπτικές, να ακούσω πραγματικά τι συμβαίνει και να αναπτύξω νέες ικανότητες για να διαχειρίζομαι την ζωή.
Άρα, μπορεί να χειρίζομαι άτομα και καταστάσεις, στην πραγματικότητα όμως περιορίζω και διακόπτω την δική μου εξέλιξη.
