Φιλία είναι…- γράφει η Τορίνα Τσεπελάκη, Ψυχολόγος.
Από τότε που θυμόμαστε τον εαυτό μας, όλοι είχαμε φίλους. Φιλαράκια στον παιδικό σταθμό ,στο νηπιαγωγείο και σε όλες τις βαθμίδες ,φάσεις της ζωής μας. Ήταν οι άνθρωποι που μας συντρόφευαν και μοιραζόμασταν τις χαρές και τις λύπες μας. Κάποια στιγμή όμως φτάνουμε σε ένα αρκετά ώριμο σημείο θέασης της ζωής μας( ή θα θέλαμε να φτάνουμε) , εκεί γύρω στην ενηλικίωση μας που έχουμε αρχίσει να χτίζουμε αυτό που λέμε ‘’ταυτότητα εαυτού’’, αυτό που μας ξεχωρίζει από τους γύρω μας και μας καθιστά μοναδικές υπάρξεις.
Τότε, μαζί με την απόλαυση της ελευθερίας, της ανεξαρτησίας, της αίσθησης μοναδικότητας μας , καλούμαστε, ασυνείδητα πολλές φορές, να κάνουμε ανακατάταξη επιλογών . Εκεί καλείται ο καθένας μας να δει τι θα κρατήσει και τι θα αφήσει. Τι έπαψε να του ταιριάζει και τι ξεκίνησε να τον συναρπάζει. Μέσα σε αυτές τις χαοτικές ,πολλαπλών επιπέδων, επιλογές που καλούμαστε να πάρουμε, μία είναι και το ποιοι επιλέγεις να είναι οι άνθρωποι σου, οι συνοδοιπόροι σου, και αυτοί δεν είναι άλλοι από τους φίλους σου.
Όλοι έχουμε φυσικά την ανάγκη της συνύπαρξης και του μοιράσματος, όμως το ερώτημα είναι τι εκπτώσεις καλούμαστε να κάνουμε για την κάλυψη αυτής μας της ανάγκης. Πολλοί άνθρωποι φοβούνται τις αλλαγές ,φοβούνται να πάρουν το ρίσκο του χαράγματος του δικού τους δρόμου και έτσι δεν αφήνουν το γνώριμο και το οικείο, δεν δοκιμάζουν και δεν αναζητούν .Είναι σαν καράβια δεμένα στο ίδιο λιμάνι για χρόνια . Αυτό έχει ως απόρροια την στασιμότητα και την εγκατάλειψη του εαυτού. Υπάρχει όμως χειρότερο από το να χάνεις εσένα για να κρατήσεις κάποιον στην ζωή σου; Αν εγκαταλείψεις τον εαυτό σου για να αρέσεις στους άλλους και να είσαι αντάξιος των προσδοκιών τους τελικά όλο αυτό θα σου γυρίσει μπούμερανγκ.
Οι άνθρωποι που συμβιβάζονται με ανούσιες, ρηχές σχέσεις, που δεν υπάρχει κανένα σημείο τομής,νιώθουν τελικά πιο μόνοι μέσα σε αυτή τη σχέση από ότι θα ένιωθαν αν έμεναν με τον ίδιο τους τον εαυτό. Νιώθουν σαν να μιλάνε σε ένα τοίχο, λες και κάποιος τους ρουφάει την ενέργεια ,σαν ένα δέντρο που όλο και ξεραίνεται , όλο και πεθαίνει. Κι όλο αυτό γιατί φοβούνται να ακούσουν την αλήθεια τους, φοβούνται να αναζητήσουν αυτό που πραγματικά τους καλύπτει και τους αρκεί μην και στο τέλος δεν τα καταφέρουν. Όμως ο μόνος τρόπος για να γιορτάσεις την ύπαρξη σου, την μοναδικότητα σου και να νιώσεις ορατός και ξεχωριστός, ότι πραγματικά συνδέεσαι, είναι να αντέξεις το βάρος της αλήθειας σου.
Φιλία λοιπόν δεν είναι να τσαλακώνεσαι, να κόβεις και να ράβεις κομμάτια σου για την καλύτερη, πιο επιτυχημένη προσαρμογή σου στο σύνολο. Ούτε να φοβάσαι να τοποθετηθείς ,ακόμα και αν δεν αρέσει αυτό που θα πεις. Φιλία δεν είναι να δέχεσαι να παραβιάζονται τα όρια σου ούτε να κάνεις εκπτώσεις στο πολύ σου. Δεν πρέπει να πονάς και να αιμορραγείς μέσα σε αυτή τη σχέση ούτε να αμφιβάλλεις για την αξία σου.
Φιλία σημαίνει αρμονία, σημαίνει ισορροπία, σημαίνει υπάρχω και εξελίσσομαι κρατώντας το δικό σου χέρι αλλά πρώτα απ’ όλα κρατώντας το δικό μου.
Μέσα σε αυτή τη σχέση μπορείς να ανθίζεις χωρίς φόβο εγκατάλειψης, μπορείς να δοκιμάζεις τα όρια σου και να χωράς όλα σου τα συναισθήματα ακόμα και τα πιο δυσάρεστα.
Η πραγματική φιλία θα αντέξει στις φουρτούνες της ζωής και σε όλες τις κρίσεις.
Θα αντέξει την πιο αυθεντική και ευάλωτη πλευρά του εαυτού σου.
Η φιλία πρέπει να είναι μια γιορτή συνάντησης των ψυχών. Έτσι λοιπόν να θυμάσαι ,φίλος είναι αυτός που θα σε υπερασπιστεί όταν δεν θα είσαι μπροστά και θα στα πει έξω από τα δόντια κι έτσι όπως δεν στα χει πει κανείς , μόνο και μόνο για να σε προστατέψει. Είναι αυτός που στις μαύρες σου δεν θα πει κουβέντα και απλά θα κάτσει δίπλα σου να πάρει και εκείνος λίγο από το σύννεφο που σε βρέχει μπας και κοπάσει η μπόρα. Είναι αυτός που τρέμει στην ιδέα μην πληγωθείς από κανέναν, που θα χαρεί πριν από εσένα με την χαρά σου , που όταν θα μιλάει για σένα θα λάμπουν τα μάτια του από αγάπη και περηφάνια. Ο μόνος τρόπος να ανακαλύψεις τους δικούς σου ανθρώπους εκεί έξω ,δεν είναι να είσαι τέλειος, πετυχημένος ,αλάνθαστος, αλλά να αντέξεις την αυθεντικότητα σου, το φόβο της μοναξιάς σου και της διαφορετικότητας σου .
Εύχομαι σε κάποια φάση της ζωής σου να βρεις έστω και έναν άνθρωπο που να κουμπώσεις τόσο αρμονικά και όλα πια να βγάζουν νόημα.
Επικοινωνία με τον συντάκτη
