Η ενόχληση της “αξυρισιάς” και το…πρόβλημα – του Νικόλαου Βόπη – Mind Trainer / Modern Psychologist.
Περίμενα λίγο να καταλαγιάσει αυτός ο κουρνιαχτός που είχε δημιουργηθεί τις προηγούμενες ημέρες από τα όσα είπε η Αφροδίτη Λατινοπούλου για να μπορέσω να βάλω σε μία σειρά τις σκέψεις μου και τους προβληματισμούς μου γύρω από τα όσα ειπώθηκαν.
Δεν θα μπω στη διαδικασία να σχολιάσω το τι και το πως.
Δεν θα αναλωθώ στο εάν αυτό το κορίτσι (διότι ο χαρακτηρισμός “γυναίκα” φέρει βαρύνουσα σημασία και δεν μπορώ να της τον αποδώσω) είπε όσα είπε για να κερδίσει τα 15 λεπτά δημοσιότητας που της αναλογούν ή γιατί όντως τα εννοεί.
Θέλω μέσα από αυτό το άρθρο να κοιτάξω το συγκεκριμένο θέμα και από τις δύο πλευρές του νομίσματος.
Δεν υπάρχει λόγος να εξετάσουμε το κίνητρο γύρω από αυτό το βίντεο που πόσταρε στα social media και ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Νομίζω ότι είναι από τις λίγες φορές που τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δείχνουν το πόση δύναμη διαθέτουν δυνητικά.
Μπήκα στον κόπο να παρακολουθήσω τα λεγόμενα αυτού του κοριτσιού και να μπορέσω να αντιληφθώ το τι ακριβώς την οδήγησε στο να δημιουργήσει αυτό το βίντεο και ποιος θεωρητικά ήταν ο σκοπός της. Πάμε λοιπόν να πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά…
Ο σκοπός αυτού του βίντεο ήταν καθαρά κατηχητικός, διδακτικός και νουθετικός.
Με μία εσάνς επιμόρφωσης και αφύπνισης. Αυτό θέλησε να προβάλει ο συγκεκριμένος άνθρωπος, αυτό προσπάθησε να κάνει και μόνο αυτό προφανώς δεν κατάφερε. Με ένα ελιτίστικο ύφος και με μία απαξιωτική διάθεση θέλησε να μεταφέρει ένα μήνυμα που προφανώς βγαίνει από μέσα της και εδώ έγκειται και το πρώτο μεγάλο πρόβλημα.
Ένα τέτοιο μήνυμα, το οποίο τόσο σθεναρά και δίχως ίχνος αντίληψης, βγαίνει μέσα από ένα κορίτσι μονάχα ένα πράγμα μπορεί να σημαίνει…
Πως το οικογενειακό περιβάλλον κάπου έχασε τον προσανατολισμό.
Πιθανότατα να μεγάλωσε και σε ένα οικογενειακό κλίμα στο οποίο πρωταγωνιστής ήταν ο μπαμπάς. Εκείνος είχε τον πρώτο και τελευταίο λόγο, είχε τον έλεγχο των καταστάσεων. Η μαμά είχε ένα ρόλο μάλλον πιο δευτερεύοντα, αλλά είχε την πρωτοβουλία στο εμφανισιακό κομμάτι αλλά μέχρι εκεί.
Φυσικά, δεν μπορώ και δεν προτίθεμαι να το παίξω “μάντης Κάλχας” και να προβώ σε αβάσιμες υποθέσεις.
Μπορώ με σιγουριά όμως να πω πως η παιδεία που αποκόμησε αυτός ο άνθρωπος από το οικογενειακό του περιβάλλον σίγουρα αποτελεί καταλύτη στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς του. Και η απουσία αυτής της παιδείας, διότι περί απουσίας πρόκειται, έκανε έντονα την εμφάνισή της σε αυτό το βίντεο.
Ποιο το χρέος μας; Το χρέος μας να δείξουμε με τρόπο κατανοητό και αποτελεσματικό ότι η έλλειψη παιδείας μπορεί να οδηγήσει κάποιον σε τέτοια σφάλματα. Και ο σκοπός δεν είναι η αποφυγή των σφαλμάτων. Διότι αυτή είναι αδύνατη.
Ο σκοπός είναι η σωστή επιλογή των σφαλμάτων που θα πραγματοποιήσουμε στις ζωές μας.
Ας μην είναι ένα από αυτά η παιδεία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Επικοινωνία με τον συντάκτη
