5+1 πράγματα που έμαθα κάνοντας Ψυχοθεραπεία – γράφει η Μαριαλένα Νιάκαρη – Ψυχοπαιδαγωγός Προσχολικής Ηλικίας | Βρεφονηπιοκόμος
Γενικώς, είμαι από τους ανθρώπους που θα σε προτρέψουν να επισκεφθείς έναν ψυχολόγο και να μπεις στη διαδικασία της ψυχοθεραπείας. Ήμουν αυτό το ‘είδος’ του ανθρώπου πριν καν αρχίσω εγώ να κάνω ψυχοθεραπεία, πόσο μάλλον τώρα, που κλείνω ένα χρόνο!
Η πρώτη φορά, η πρώτη μέρα, ήταν απαίσια για εμένα. Δε θα στο κρύψω. Ντρεπόμουν. Ήθελα να φύγω. Ένιωθα χαζή και μικρή και χαζή. Δεν ήξερα τι να πρωτοπώ, από πού να πρωτοξεκινήσω.
Τι σε έκανε λοιπόν να έρθεις εδώ; Είναι κάτι συγκεκριμένο που σε βασανίζει;
Συνήθως σε αυτήν την ερώτηση, οι περισσότεροι ξέρουν τι να απαντήσουν. Κάποιοι άλλοι όχι. Κάποιοι νιώθουμε χαμένοι. Αν ταυτίζεσαι με αυτό, μην ανησυχείς. ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΠΕΡΙΕΡΓΟΣ/Η.
Μπορώ όμως να σε διαβεβαιώσω, ότι αυτό ακριβώς το συναίσθημα, η αίσθηση του ‘χάους’ που νιώθεις, δεν είναι επειδή βρίσκεσαι εκεί. Είναι Ο ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟΝ ΒΡΙΣΚΕΣΑΙ ΕΚΕΙ. Άρα, μόνο καλύτερα μπορεί να νιώσεις.
5+1 πράγματα λοιπόν, που έμαθα λοιπόν, κάνοντας Ψυχοθεραπεία:
1. Να κανονικοποιώ τα συναισθήματά μου.
Πολλές φορές στην ψυχοθεραπεία ρωτάς: «Εγώ φταίω που νιώθω έτσι; Γιατί νευρίασα; Γιατί κλαίω; Μήπως υπερβάλω; Ζητάω πολλά; Τι συμβαίνει τέλος πάντων μαζί μου;». ΤΙΠΟΤΑ. Αλλά ακόμα και κάτι να συμβαίνει, ίσως κάτι πιο σοβαρό, ο/η ψυχολόγος σου θα το εντοπίσει και θα σε βοηθήσει. Θέλω να πιστεύω ότι δεν υπάρχουν ταμπού πλέον, όσον αφορά θέματα ψυχολογίας και ψυχοσύνθεσης ενός ανθρώπου… Σίγουρα πάντως ένας καλός ψυχολόγος θα σε βοηθήσει να δεις τι πραγματικά συμβαίνει. Πολλές φορές όμως δεν συμβαίνει τίποτα. Απλά η δική σου ανασφάλεια σε κάνει να αμφιβάλεις για το οτιδήποτε αφορά εσένα. Δεν σε έμαθαν να αναγνωρίζεις τα συναισθήματά σου ή δεν το έμαθες εσύ στον εαυτό σου, αλλά και να βλέπεις πίσω και πέρα από αυτά και να αντιδράς αναλόγως. Για αυτό λοιπόν, δε σε εμπιστεύεσαι. Για αυτό ρωτάς και ξανά ρωτάς. Δεν είσαι σίγουρος. Ε, με την ψυχοθεραπεία, κάποια στιγμή γίνεσαι σίγουρος!
It’s ok να κλαις επειδή πήρες διαζύγιο με τον άντρα σου μετά από 5 χρόνια γάμου, ή 2! Όχι δεν πρέπει να βγεις έξω για να ξεχαστείς. Κλάψε. Είναι ό,τι πιο φυσιολογικό μπορείς να κάνεις…Μετά βγες αν θες…απλά άκου το συναίσθημά σου πρώτα.
2. Να βοηθώ το συνομιλητή μου να καταλαβαίνει τα συναισθήματά μου.
Οκ. Εσύ μπορεί να είσαι σίγουρος και να ξέρεις πλέον τι σου συμβαίνει, γιατί θύμωσες, τι πέρασες όταν ήσουν μικρός/η, ποια είναι τα ‘κουμπιά’ σου, τι σου αρέσει και τι όχι. Όμως αυτός που βρίσκεται απέναντί σου, έχει ακριβώς τα ίδια με εσένα. Δηλαδή: τα δικά του συναισθήματα, τα δικά του ‘κουμπιά’, τη δική του ψυχοσύνθεση! Δεν είναι υποχρεωμένος να αναγνωρίζει, (τουλάχιστον κατευθείαν), και τα δικά σου. Πρέπει να του τα εξηγήσεις εσύ. Η ψυχοθεραπεία σε βοηθά να επικοινωνείς με τον άλλον καλύτερα. Σου μαθαίνει τρόπους προσέγγισης, όπως εγώ ως παιδαγωγός σου μαθαίνω πώς να μιλήσεις με το παιδί σου, τι να του πεις όταν έχεις τα νεύρα σου ή εκείνο τα δικά του. Έτσι γίνεται και με τους ενήλικες. Μαθαίνεις να μιλάς πιο όμορφα, χωρίς να αλλάζεις τον χαρακτήρα σου. Να σέβεσαι και να ακούς και τα συναισθήματα του άλλου.
3. Να αυτοσυντηρούμαι.
Ένα από τα δυσκολότερα επιτεύγματα που μπόρεσα να καταφέρω μέσα από τη διαδικασία της ψυχοθεραπείας, αν και δεν είμαι σίγουρη ότι τα έχω καταφέρει ακόμα και αν και η ίδια η ψυχοθεραπεία δεν σε προτρέπει να μπορείς να τα καταφέρνεις ΜΟΝΟΣ σου στη ζωή, οτιδήποτε κι αν περνάς, οτιδήποτε κι αν σου συμβαίνει. ΑΛΛΑ σου δείχνει τεχνικές και βρίσκεται εκεί για να σου υπενθυμίζει ότι αξίζεις το καλύτερο ό,τι κι αν συμβαίνει. Μπορείς και πρέπει να μπορείς να τα βγάζεις πέρα μόνος σου, τουλάχιστον σε κάποιες φάσεις τη ζωής σου. Σου υπενθυμίζει να φροντίζεις εσύ τον εαυτό σου για εσένα, όσο καλύτερα γίνεται και όσο καλύτερα μπορείς ανάλογα τη διαδρομή που βαδίζεις κάθε φορά.
Είναι επίσης ένα ασφαλές μέρος για να κουρνιάσεις, αν κάποιες φορές δεν τα καταφέρεις. Και θα είναι πολλές αυτές οι φορές.
Αλλά εδώ έρχεται και πάλι το νούμερο 1. Η κανονικοποίηση των συναισθημάτων σου. Η ψυχοθεραπεία είναι η αληθινή διαδικασία, με τα πραγματικά γεγονότα που συμβαίνουν στη ζωή σου. Δεν είναι ουτοπικά αποφθέγματα ντυμένα με ωραίες εικόνες που τις ανεβάζουμε στο facebook. Οπότε σου μαθαίνει τι ‘πρέπει’ να κάνεις. Την καλύτερη δυνατή εκδοχή. Και ταυτόχρονα σε ‘αγκαλιάζει’ αν δεν τα καταφέρεις…
5. Να αντιλαμβάνομαι τι θέλω και τι δε θέλω.
Πολλές φορές, είτε επειδή δεν το έχουμε ως προτεραιότητα, είτε επειδή έχουμε συνηθίσει τον εαυτό μας, φοβόμαστε να κοιτάξουμε μέσα μας και να αναγνωρίσουμε ποιοι πραγματικά είμαστε… δεν ξέρουμε τι μας φταίει! Τι δεν μας αρέσει από αυτή τη ζωή που έχουμε επιλέξει να ζούμε. Η ψυχοθεραπεία δεν είναι απλώς μια κουβέντα. Είναι συγκεκριμένη και στοχευμένη ανάλογα του τι συμβαίνει στον καθένα από εμάς που κάνουμε ψυχοθεραπεία. Μέσα από αυτήν την κουβέντα κάθε φορά, ο/η ψυχολόγος σε βοηθά να αναγνωρίσεις τι είναι αυτά που σε ενοχλούν. Γιατί σε ενοχλούν. Και σου δίνει το κίνητρο να τα αλλάξεις.
Δε θα σου πει τον τρόπο, θα σε βάλει όμως στην διαδικασία αυτή, που στο τέλος, αφού θα νιώθεις υπερήφανος άνθρωπος, που κατάφερες να αλλάξεις τη ζωή σου, θα νιώθεις διπλά υπερήφανος, που ήσουν εσύ αυτός που βρήκε τον τρόπο να ξεφύγει και να αλλάξει αυτά που σου μαύριζαν την καθημερινότητα.
5+1. Να αντιληφθώ πως η ψυχοθεραπεία μπορεί να ΜΗΝ είναι για όλους.
Φυσικά αν με συναντήσεις κάπου ή αν ήσουν φίλος/η μου, θα σου έλεγα πόσο πολύ με έχει βοηθήσει όπως και κάνω τώρα. Στο είπα και στην αρχή άλλωστε. Είμαι fan της ψυχοθεραπείας. Ήμουν fan χρόνια ολόκληρα πριν καν την αρχίσω. Όμως δεν πιστεύω πως αν δεν κάνεις ποτέ σου ψυχοθεραπεία θα γίνει κάτι φοβερό. Αν σε εμπνεύσω εγώ ή το συγκεκριμένο άρθρο, ή κάποιος άλλος να ξεκινήσεις, super!! Όμως είναι super, επειδή το θες. Αν δεν το θες, δε θα είναι… Επίσης όλοι θέλουν τον χρόνο τους. Μπορεί να θες να ξεκινήσεις, αλλά για κάποιο λόγο να μην το κάνεις. Επίσης it’s ok! Να παρακολουθείς μέσα σου τι γίνεται κι όλα θα έρθουν μόνα τους.
