Ψυχολογία και εργασία.
Η ψυχολόγος Αργυρώ Γκόλφη απαντάει μερικές από τις πιο συχνές ερωτήσεις που κάνουμε όταν σκεφτόμαστε την θέση μας μέσα σε ένα εργασιακό περιβάλλον.
Διαρκώς υπάρχουν στόχοι και deadlines που θέλω και χρειάζεται να πετύχω, πως να διαχειριστώ όμως το άγχος;
Αρχικά ξεκινάμε με την παραδοχή ότι έχεις όλη την καλή διάθεση να τα πετύχεις και ότι ο στόχος είναι η καθολική επίτευξη και όχι τα ημίμετρα!
Μπήκα στο μυαλό σου; Το κλειδί είναι στην ερμηνεία που δίνεις στη φράση “να πετύχω”.
Τι σημαίνει πετυχαίνω και με ποια βήματα το καταφέρνω;
Πως θα καταλάβεις ότι πέτυχες τους στίχους σου και πότε όχι;
Ποιες οι συνθήκες τριγύρω σου και ποιες οι αντικειμενικές δυσκολίες του περιβάλλοντος;
Πρώτο βήμα είναι η καταγραφή των στόχων/deadlines και η προτεραιοποίηση τους (με τί ξεκινάω, τί είναι πιο σημαντικό, τί επείγη και τί όχι).
Ακολούθως τα μέσα, το “πως” θα τα πετύχω και ποιες οι πιθανές δυσκολίες που θα συναντήσω.
Τρίτον και εξαιρετικά σημαντικό είναι να αξιολογήσεις τι βρίσκεται τη σφαίρα του ελέγχου σου και τι δεν μπορείς να ελέγξεις έξω από εσένα.
Έχοντας γνώση του πλάνου αυτού, ξεκινάμε με τα σημαντικά και επιτεύξιμα, για να αναπτερωθούμε και να προχωρήσουμε στα επόμενα.
Σε επόμενη ευκαιρία θα μιλήσουμε και για την έννοια “στόχος”, πως τον βάζω και ποιες οι προυποθέσεις του (SMART).
Ψυχολογία και εργασία: Δεν τα πάω καλά με έναν συγκεκριμένο συνάδελφο, πως να το αντιμετωπίσω για να δουλεύουμε αποδοτικά;
Δεν είμαστε ίδιοι, δεν γίνεται να ταιριάζουμε με όλους.
Συνεπώς, εστιάζουμε στο πως η καθημερινότητα μπορεί να είναι όσο πιο ήρεμη γίνεται, χωρίς εντάσεις και με κατανόηση στις ανάγκες τις δικές μας και του συναδέλφου μας.
Είναι σημαντικό να διακρίνεις πώς μπορείς από τη δική σου πλευρά να εξομαλύνεις τις όποιες διαφορές. Μπορείς να προσπαθήσεις να ακούσεις ενεργητικά αυτό που ο συνάδελφος σου ζητά.
Τις περισσότερες φορές δεν είναι τα πράγματα που διαφωνούμε το βασικό μας πρόβλημα, αλλά το τι θέλει να πετύχει η εκάστοτε πλευρά μέσα από τον τρόπο που το διεκδικεί και πως νιώθει για αυτά τα θέματα. Που είναι η ομαδική προσπάθεια και πώς θα είμαστε αποδοτικοί όταν οι σκοποί μας από πίσω είναι διαφορετικοί;
Η ανοιχτή συζήτηση για την κατάσταση είναι το πρώτο και βασικό μας μέλημα.
Η αναγνώριση και το “μπράβο” δεν έρχονται εύκολα, γιατί;
Υπάρχουν πολλοί λόγοι που μπορεί η επιβράβευση στην εργασία μας να έρχεται αργά ή και καθόλου μερικές φορές.
Για να απαντήσουμε εδώ, θα πρέπει με απόλυτη ειλικρίνεια και θάρρος να έχουμε κάνει την αυτοκριτική μας για την επίδοση μας.
Το μέγα ζήτημα κυρίως ξεκινά όταν θεωρούμε ότι έχουμε πράξει τα δέοντα σε ένα περάν του ικανοποιητικού βαθμού και δεν λάβαμε τα “μπράβο” που αξίζουμε.
Προκειμένου όμως να τα λάβεις σημαίνει ότι ο προϊστάμενος σου είναι ένας άνθρωπος που έχει την ικανότητα και τη γνώση να διακρίνει τα επιτεύγματά σου στη δουλειά. Τότε θα ξέρει τον τρόπο να σου επικοινωνήσει την επιβράβευση του.
Το ότι δεν παίρνεις “μπράβο” δεν σημαίνει ότι δεν τα αξίζεις (δεν πιστεύω να ήταν το πρώτο που σκέφτηκες!).
Τέλος, είσαι σίγουρος/η ότι τα επιτεύγματά σου ήταν φανερά στους άλλους;
Αυτά που έφερες εις πέρας ήταν αυτό που περίμενε ο προϊστάμενος σου;
Ήταν δηλαδή το ζητούμενο για να θεωρηθεί επίτευγμα το αποτέλεσμα της δουλειάς σου;
Καθημερινά, η σκέψη μου είναι στην δουλειά και εκτός ωραρίου, τι μπορώ να κάνω για να ξεκουραστώ;
Η ζωή μας αποτελείται από την εργασία μας σε ένα μεγάλο βαθμό και εκεί περνάμε τον περισσότερο χρόνο μας, κάποιοι και πέραν του κλασικού 8-ωρου δυστυχώς.
Συνεπώς είναι δύσκολο να μην μας απασχολούν τα εργασιακά θέματα εκτός εργασίας.
Ωστόσο, στη ζωή μας έχουμε πολλαπλούς ρόλους. Όπως ο ρόλος του φίλου, παιδιού, γονέα, συγκατοίκου, συγγενή, γείτονα, φοιτητή/μαθητή, ιδιοκτήτης κατοικιδίου. Η λίστα συνεχίζεται εφόσον αναπτύσσουμε σχέσεις τριγύρω μας!
Η απάντηση λοιπόν είναι να ξεκινήσουμε να εστιάζουμε στις ανάγκες και τις σχέσεις μας που δεν σχετίζονται με την εργασία.
Η ξεκούραση και το “άδεισμα του μυαλού” θα έρθουν όταν η εστίαση μας μετατοπιστεί και στραφεί σε εξίσου σημαντικά πράγματα με αυτά της εργασίας.
Ψυχολογία και εργασία: Γίνεται να εργαστώ παραγωγικά και συγκεντρωμένα αν δεν με συμπαθεί κανείς;
Λίγο απόλυτο το “δεν με συμπαθεί” κανείς.
Πώς είσαι σίγουρος ότι δεν υπάρχει ούτε ένας συνάδελφος που να σε εκτιμάει και να σε συμπαθεί; Εδώ επίσης διαφοροποιούμε το «συμπαθώ κάποιον» με το “είμαι φίλος του”.
Το αναφέρουμε αυτό γιατί το δεύτερο δεν είναι απαραίτητο αν υπάρχει καλή επικοινωνία και σεβασμός μεταξύ συναδέλφων.
Χωρίς την ανθρώπινη επαφή και αλληλεπίδραση στον χώρο εργασίας μας ενδέχεται όντως η παραγωγικότητα και η όρεξη για δουλειά να πέφτουν και τότε αυτό θα επηρεάσει την συγκέντρωση μας.
Είναι σημαντικό να βρεις κοινά σημεία ενδιαφέροντος για συζήτηση.
Ένα μικρό διάλειμμα για καφέ ή σνακ βοηθάει πάντα το δέσιμο και την γνωριμία μας με τους συναδέλφους.
Δοκίμασε να κάνεις το πρώτο βήμα, ίσως τα πράγματα να πάνε πολύ καλύτερα από όσο νομίζεις!
Γράφει η Ψυχολόγος Αργυρώ Γκόλφη
Επικοινωνία με τον συντάκτη
